วันพฤหัสบดีที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2552

SAW VI

เป็นหนังที่ดูเกือบทุก ๆ ภาค ชอบมาก ๆ
ป่ะ...ไปดูกัน

วันพฤหัสบดีที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2552

เคล็ดลับการถนอมดวงตาเวลาใช้คอมพิวเตอร์ @_@


จากสถิติพบว่า.. ผู้ใช้คอมพิวเตอร์จำนวนมากกว่า 50% มีอาการปวดตา ตามัว ตาแห้ง สายตาล้า และปวดศีรษะรวมทั้งมีอาการอื่นๆ เช่น ปวดเหมื่อยคอ และหลัง ซึ่งอาการเหล่านี้มักจะเกิดขึ้นกับผู้ที่ใช้คอมพิวเตอร์มากกว่า 2 ชั่วโมงต่อวัน และยังมีตัวแปรอีกหลายประการที่ทำร้ายสายตาของเรา เช่น ชนิดของจอคอมพิวเตอร์ แสงสะท้อนจากจอคอมพิวเตอร์ ความสว่างของห้อง ท่านั่ง ฯลฯ
เคล็ดลับเพื่อถนอมดวงตาเวลาใช้คอมพิวเตอร์
1. กะพริบตาให้ถี่ขึ้น อาการ ตาแห้ง
2. จัดวางคอมพิวเตอร์ให้เหมาะสม
3. ปรับความสว่างของห้อง
4. เลือกใช้ตัวอักษรขนาดใหญ่ เวลาพิมพ์งาน
5. เลือกใช้แว่นที่เหมาะสมกับการใช้คอมพิวเตอร์
6. พักสายตา ทุกๆ ชั่วโมง
ปล. อ่านรายละเอียดต่อ คลิกที่รูปด้านบนได้เลย

วันอาทิตย์ที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2552

เซ็ง

เซ็ง...โว้ยยยยยย
ไม่เข้าใจเลย
ทำดีให้ก็เยอะแยะ
แต่เวลาขอไปไหนไม่เคยจะให้ไป
ไรว่ะ
ทำดีไปเพื่อ...
ตอบหน่อยดิ
อยากรู้...

วันศุกร์ที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2552

วันศุกร์แสนสดใส

วันนี้หลังเลิกเรียน
ก็มุ่งหน้าไปซื้ออุปกรณ์ที่จะใช้นำเสนอวิชา AE 201
ถึงบ้านปุ๊บ ก็ทำปั๊บ
และแล้วก็เสร็จ
ที่เหลือก็ท่องสคริปที่จะพูดเท่าแหละ
คงจะใช้ได้นะ

ตอนเย็นก็ฝึกพิมพ์เครื่องคิดเลข
นั่งฝึกตั้งนานแสนนาน
ปวดแขนอย่างแรงเลยตอนนี้

คืนนี้ที่บ้านฝนตก
บรรยากาศดีแท้ ๆ
สงสัยคืนนี้คงจะหลับฝันดี

อิ อิ

วันอังคารที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2552

ถึงแม่ที่ห่างไกล

แม่จ๋า...
วันแม่ปีนี้เรา 2 คนก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันอีกเช่นเคย
แต่ถึงยังไงความรัก ความคิดถึงและความเป็นห่วง
ของลูกสาวคนนี้ก็ส่งไปให้แม่เสมอ

ถึงแม่จะอยู่ไกล
แต่แม่ก็ไม่ต้องเป็นห่วงลูกนะ
เพราะอยู่ทางนี้ยังมีป้าคอยดูแลเป็นอย่างดี
ดูแลได้ดีเท่าแม่เลยทีเดียวล่ะ

วันนี้บอกรักแม่แล้ว
ลูกก็จะไม่ลืมบอกรักป้าด้วยอีกคนนึง

อยู่ทางนี้ลูกตั้งใจเรียนมากกว่าเดิมทีเดียวล่ะ
ดูจากเกรดได้ หายห่วงได้
จะไม่ทำให้แม่กับป้าผิดหวังอีกเป็นครั้งที่ 2

ลูกคนนี้สัญญา

รักแม่
รักป้า

ขอบคุณที่ดูแลเด็กคนนี้มา
ขอบคุณค่ะ

แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง...

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

วันอาทิตย์ที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2552

เช้าวันอาทิตย์

เช้านี้ตื่นแต่เช้า
แทนที่จะสดชื่น
แต่กลับปวดท้องประจำเดือนซะงั้น

นี่หรือ...คือการเริ่มต้นเช้าวันใหม่ของช้านนนนน....

แม่จ๋า...

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

วันพฤหัสบดีที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2552

พจนานุกรมหรรษา

บุหรี่ : ใบยาสูบที่มีกระดาษพันอยู่โดยมีไฟติดอยู่อีกข้างหนึ่งและมีคนโง่อยู่อีกข้างหนึ่ง
หย่า : Future tense ของคำว่า " แต่งงาน"
เลกเชอร์ : ศิลปะในการถ่ายทอดข้อมูลจากกระดาษโน้ตของอาจารย์ไปยังกระดาษโน้ตของนักศึกษาโดยที่ไม่ผ่านหัวสมองของทั้ง 2 ฝ่าย
ประชุม : ความงุนงงของคนคนหนึ่งที่มีมากขึ้นเมื่อเหตุการณ์จบลง
ยินยอม : ศิลปะในการแบ่งเค้กให้ทุกๆคนโดยทำให้แต่ล่ะคนคิดว่าตนเองได้เค้กชิ้นใหญ่สุด
น้ำตา :พลังน้ำที่ผู้หญิงสามารถสยบความแข็งแกร่งของพลังงานแห่งความเป็นชายได้
พจนานุกรม : ที่เดียวที่คำว่า Success มาก่อนคำว่า Work
ห้องประชุม : สถานที่ซึ่งทุกๆ คนจะส่งเสียงโดยไม่มีใครฟังและไม่มีใครยอมรับอะไร
เจ้านาย : ใครบางคนที่ชอบมาทำงานเช้าในวันที่คุณเข้างานสายและก็มาซะสายในวันที่คุณมาเช้า
อาชญากร : ก็เหมือนคนเราๆ ท่านๆ นี่แหละ เพียงแต่ถูกจับได้
นักการทูต : คนที่บอกให้คุณไปลงนรกได้ด้วยวิธีพูดที่ทำให้คุณอยากไปแทบจะรอไม่ไหว
หมอ : คนที่ช่วยชีวิตคุณด้วยยาและฆ่าคุณทีหลังด้วยบิลค่ารักษา
ทนายความ : คนที่ยื่นมือเข้าช่วยคนทำผิดกฎหมาย อย่างถูกต้องตามกฎหมาย
นักโฆษณา : คนที่รู้จักเลือกพูดแต่ความจริงเกี่ยวกับสินค้าหรือบริการเฉพาะครึ่งที่ดี
นักร้องวัยรุ่น : เด็กหนุ่มสาวที่มีหน้าตาเป็นอาวุธ และเครื่องแต่งเสียงกับ sound engineer เป็นเพื่อนตาย
หมอดูลายมือ : คนแปลกหน้าที่สามารถจับมือแฟนคุณได้ต่อหน้าต่อตาโดยไม่โดน...
ข่าวลือ : สิ่งที่มีประสิทธิภาพไวกว่าแสง
ประสบการณ์ : ชื่อที่มนุษย์ตั้งให้กับความผิดพลาดที่ทำในอดีต
หาว : จังหวะเดียวในชีวิตที่ผู้ชายที่แต่งงานแล้วบางคน มีโอกาสได้อ้าปาก

ช่วงเวลาที่น่าเสียดาย

ในช่วงปี 2550-2551 เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุด
เพราะได้ใช้ชีวิตในมหา'ลัยที่อยากเข้ามากที่สุด
สามารถสอบติดในรอบโควต้า ในคณะที่อยากเรียน
พอได้เข้าในเรียนในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่แล้ว
รู้สึกว่า ตัวเองไม่ตั้งในเรียน มัวแต่เที่ยว
แต่กลับมีความรู้สึกว่าสนุก
สนุกในกิจกรรมที่ได้ทำกับคณะวิทยาศาสตร์ ทั้งการเข้าห้องเชียร์ Sport Day
ทุก ๆ กิจกรรมไม่เคยจะพลาด
แต่หันกลับมาดูในเรื่องของการเรียน
กลับแย่มาก อาจเป็นเพราะไม่ตั้งใจเรียน มัวแต่ทำกิจกรรม
แต่ก็ไม่ได้โทษกิจกรรมซะทีเดียว
คงจะโทษตัวเองมากกว่า ที่มีโอกาสแล้วไม่ทำโอกาสนั้นให้ดีที่สุด
เสียใจมาก